UdaneWesele.pl

Spis treści:

• Krótka historia pierścionka zaręczynowego

• Na którym palcu nosi się pierścionek zaręczynowy, czyli o przesądach 

• Jak to było z obrączką?

• Obrączka na którym palcu? Trochę o przesądach

• Na której ręce nosi się obrączkę w Polsce i na świecie

• Mam już pierścionek zaręczynowy! Na który palec go założyć?

Pierwsze spotkanie, dotyk, kolejne drżenia serca i w końcu nadchodzi ten dzień, który dla obojga-kobiety i mężczyzny nie jest łatwy, przyprawia o zawrót głowy, czasem nawet łzy. Zaręczyny. Jednak zanim do tego dojdzie, przyszły narzeczony uruchamia swoje znajomości w kobiecym świecie-koleżanki, kuzynki, które pomogą mu w wyborze tego najpiękniejszego pierścionka, za pomocą którego wyzna swojej ukochanej miłość i poprosi o rękę. Kiedy dokona już zakupów, musi jeszcze opracować romantyczną oprawę całej uroczystości. Ona niby się nie spodziewa, ale coś czuje i nie może się już doczekać tego dnia. Najpierw pierścionek, a potem za jakiś czas obrączka na palcu. 

Krótka historia pierścionka zaręczynowego

Podobno zwyczaj wręczania pierścionka ukochanej jako symbolu miłości zapoczątkowali starożytni Egipcjanie. Koło uważane było za najdoskonalszy kształt i metaforę wieczności, a przecież o to właśnie chodziło, aby miłość trwała wiecznie. Pierwsze pierścionki nie były niczym ozdabiane, kobiety nosiły je na czwartym palcu lewej dłoni, ponieważ uważano, że tam mieściła się żyła, która przewodziła krew do serca. Starożytne Rzymianki miały dwa, a nie jeden pierścionek zaręczynowy. Na palcu nosiły jednak raz jeden, raz drugi. Pierwszy był z metalu, a drugi to złoty pierścionek zaręczynowy, na palcu noszony od święta. W średniowieczu pierścionek ozdobiony był już kamieniami, zwłaszcza szafirami, które podobno miały oceniać szczerość zamiarów obdarowującego. Pierścionki zaręczynowe na palcu świadczyły o tym, że kobieta jest zajęta. Dla rycerzy wyjeżdżających na wyprawy krzyżowe nie było ważne, na który palec założyć pierścionek zaręczynowy, istotne było, czy po powrocie szafir nie zmieni koloru, bo to oznaczałoby niewierność ukochanej. Pierwsze brylantowe pierścionki zaręczynowe na palcu narzeczonej pojawiły się w XV wieku. Niezwykle romantyczny pod tym względem był XVIII wiek. Kwiaty, serca, a nawet...węże zdobiły pierścionek zaręczynowy. Na którym palcu powinno się pojawić takie cudo nie było takie istotne. Legendarny model pierścionka-kamień na obrączce podtrzymywany sześcioma łapkami-pojawił się w II połowie XIX wieku. Takie mocowanie pozwala wydobyć cały blask kamienia niezależnie od tego, na który palec zakłada się pierścionek zaręczynowy.

Na którym palcu nosi się pierścionek zaręczynowy, czyli o przesądach 

Przesądy towarzyszą nam od zawsze przy różnych uroczystościach, ale chyba nigdy tak bardzo jak przy ślubie i weselu nie zwracamy na nie uwagi. Z pierwszymi zabobonami musi się zmierzyć pan młody. Zanim odpowie sobie na pytanie, na którym palcu nosi się pierścionek zaręczynowy, musi przestudiować symbolikę kamieni i kruszców, z których wykonano pierścionek zaręczynowy. Palec serdeczny czy wskazujący? Na to pytanie odpowie sobie przed zaręczynami, najpierw musi wiedzieć, że perły przynoszą łzy, a opale zwiastują nieszczęście. Brylant uszlachetni każdy pierścionek zaręczynowy, palec z taką ozdobą wygląda pięknie i dostojnie, a kobieta, która go nosi, może liczyć na trwałość związku. Podobno nie tyle jest ważne, na którym palcu nosi się pierścionek zaręczynowy w dniu ślubu, ile to aby był jedynym pierścionkiem, jaki pani młoda ma w tym dniu na dłoni. Zaręczając się, przyszły pan młody musi uważać nie tylko, na który palec zakłada się pierścionek zaręczynowy, ale w jakim dniu się zaręcza. Nie jest dobrze zaręczać się w niedzielę, bo to dzień Pański i w piątek, ponieważ podobno osiągnięcie szczęścia będzie wymagało dużego wysiłku. No i wreszcie pierścionek zaręczynowy, na którym palcu by nie był, przed założeniem nie może upaść! 

Jak to było z obrączką?

Pierwsze obrączki nie były wytwarzane z drogocennych kruszców, tylko z trzciny i tartaku. Metaforyczna trwałość okręgu nijak się miała do trwałości tych materiałów. Na którym palcu obrączka by nie była, szybko ulegała zniszczeniu. Z czasem ten krążek stawał się coraz bardziej kojarzony z uczuciem miłości, pusta przestrzeń wewnątrz wyobrażała przejście, bramę do czegoś nowego. Skoro obrączka miala coraz większe znaczenie, należało znaleźć bardziej trwały materiał, zaczęto więc wykonywać je ze skóry, kości słoniowej, a potem z metalu i ozdabiać, aby były godne wybranki serca. Obrączki ślubne na dłoni kobiety i mężczyzny to dość młody zwyczaj, pojawił się po I wojnie światowej. Obrączka na lewej dłoni lub prawej miała przypomnieć jadącemu na front mężczyźnie o ukochanej.  Złoto jako materiał do wyrobu obrączek upowszechniło się, kiedy przestało być jedynym środkiem płatniczym. Złote obrączki ślubne na dłoni kobiety świadczyły także o tym, że mężczyzna powierza jej część swego majątku. Ciekawie wygląda historia obrączek w Grecji. Obrączki ślubne na dłoni Greczynek są srebrne, a na dłoniach Greków-złote, co świadczy o władzy męża nad żoną.

Obrączka na którym palcu? Trochę o przesądach

Współcześnie nie wszyscy przywiązują wagę do obrączki, a już to, na której ręce nosi obrączkę mężczyzna czy kobieta, naprawdę mało kogo interesuje. No, chyba że jeden przed drugim tylko tak udajemy, a tak naprawdę przywiązujemy ogromną wagę nie tylko do ręki, ale i do tego, na którym palcu nosi się obrączkę. Na pewno ci bardziej zabobonni sprawdzają przed ślubem wszystkie wróżby i przepowiednie, aby uniknąć wszelkich trudności w przyszłym związku. Jakie zatem zabobony związane są z obrączką? Przede wszystkim podobno należy dobrze dopasować rozmiar obrączki do palca obojga narzeczonych, ponieważ za ciasna doprowadzi do nadmiernej zazdrości w związku. Za duża może doprowadzić do szybkiego rozpadu związku z błahego powodu. Podobnie pomylenie palca grozi niewiernością i zdradą. Zdradę lub staropanieństwo przynosi podobno cudza obrączka na prawej ręce. Obrączka, na którym palcu by nie była, nie powinna być chropowata lub z nietrwałego materiału, ponieważ oznacza to wyboistą drogę życiową i nietrwałe małżeństwo. Podczas ceremonii ślubnej trzeba pamiętać nie tylko o tym, na której ręce nosi się obrączkę, ale także pilnować, aby nie upadła, bo to oznacza nawet śmierć osoby, która ją upuściła. Nie ma się co dziwić, że przyszli małżonkowie usilnie starają się dowiedzieć, na którym palcu nosi się obrączkę, bo pomylenie palca też jest złą wróżbą. Najlepiej, aby obrączka na palcu była cały czas, bo jej zagubienie grozi rozbiciem związku. Pary zastanawiają się nie tylko nad tym, na którym palcu nosi się obrączkę, ale także, czy można do swojej obrączki dołożyć złoto z przetopionych obrączek dziadków lub rodziców. Przetapianie obrączek podobno jest gorsze niż obrączka na lewej ręce u mężatki, bo zwiastuje nieszczęście. Jeśli jednak przetopione złoto  należące kiedyś do szczęśliwej pary dołoży się do nowych obrączek, prawdopodobnie przyniesie to szczęście nowej parze. 

Na której ręce nosi się obrączkę w Polsce i na świecie

Po tej garści zabobonów czas wreszcie odpowiedzieć na pytanie, na której ręce nosi się obrączkę. Na to pytanie nie można udzielić jednej odpowiedzi, ponieważ zależy to od kraju, w którym się mieszka lub bierze ślub. W starożytnym Rzymie upowszechniona była zasada: obrączka na lewej ręce, na serdecznym palcu, wierzono bowiem, że stamtąd biegnie żyła prowadząca do serca. Obrączka na lewej dłoni pojawia się dzisiaj u małżonków w Stanach Zjednoczonych, Irlandii, Francji, szwecji, Egipcie i Brazylii. W Polsce, Niemczech, Hiszpanii, Grecji, Bułgarii, Chile i Wenezueli obrączkę nosi się na prawej ręce. Jeśli idzie o Polskę, zwyczaj ten pojawił się po upadku powstania styczniowego, kiedy to kobiety na znak żałoby przekładały obrączkę z lewej na prawą rękę i tak pozostało do dzisiaj, choć nie ma to już nic wspólnego z żałobą. Mamy już jasność, na którą rękę obrączka trafia po zaślubinach. A na jakim palcu nosi się obrączkę? Odpowiedź jest prosta: na serdecznym palcu małżonków widnieje obrączka. Na której ręce się ona pojawia w pewnym sensie decyduje ksiądz, który mówi: “A teraz podajcie sobie prawe dłonie…” To, na której ręce nosi się obrączkę, związane jest także z przekonaniem, że na prawej ręce nosi się biżuterię symbolizująca przywileje i władzę, a przecież to właśnie daje małżeństwo. A na której ręce nosi obrączkę wdowa? Polski zwyczaj sugeruje przełożyć obrączkę z prawej dłoni na lewą na znak wdowieństwa. Rozwodnicy najczęściej nie noszą obrączki wcale lub noszą ją na lewej ręce. Bardzo często jednak żonaci mężczyźni nie noszą obrączki, zwłaszcza jeśli pracują fizycznie i przeszkadza im ona w pracy lub boją się ją zniszczyć. 

Mam już pierścionek zaręczynowy! Na który palec go założyć?

Kobiety przywiązują ogromną wagę do wyglądu pierścionka zaręczynowego. Kiedy już go w końcu mają, powstaje pytanie, na którym palcu pierścionek zaręczynowy będzie wyglądał najlepiej lub na którym palcu pierścionek zaręczynowy powinno się nosić. Zwyczajowo nosi się go na serdecznym palcu prawej ręki, ale tak naprawdę nie ma to większego znaczenia, dlatego dziewczyny często zakładają go na “ulubiony” palec. Problem, gdzie nosić pierścionek zaręczynowy, pojawia się w dniu ślubu, ponieważ na serdeczny palec prawej ręki trafia obrączka. Można go jednak szybko rozwiązać, obrączka i pierścionek zaręczynowy na jednym palcu będą wyglądały bardzo ładnie, zwłaszcza jeśli zostaną dopasowane kolorystycznie. Po ślubie pierścionek zaręczynowy możemy nadal nosić z obrączką lub przełożyć go na lewą dłoń.

Na który palec pierścionek zaręczynowy? Na której ręce nosi się obrączkę? Jeśli nie wierzymy w zabobony i niespecjalnie dbamy o tradycje, nie musimy się tak bardzo stresować, co mówią na ten temat zwyczaje. Najważniejsze, aby związek był szczęśliwy.